դաշնակցել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dɑʃnɑkˈt͡sʰɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ դաշ•նակ•ցել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. դաշինքով իրար հետ կապվել, դաշնակից դառնալ ◆ Խամսայի բոլոր հինգ մելիքները միացած էին բարեկամության և արյան ամուր դաշնակցությամբ: (Րաֆֆի)
  2. երգողին ձայնակցել (երաժշտական գործիքով), նվագակցել (հնց․) ◆ Նա երգում էր ջութակի դաշնակցությամբ:
  3. (փխբ․) տե'ս ներդաշնակություն ◆ Ու դաշնակցություն մը կը սկսեր իր բոլորտիքը.կատակի, խաղի ծաղրի դաշնակցությունը, որ այս մարդուն միամիտ սիրահարի ձևերովը պիտի զբոսնուր։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. ձայնակցել, նվագակցել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. դաշնադրային խմբավրում

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]