դաշնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վանկեր՝ դաշ•նել 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բայ

  1. (բնստ․) հարմար լինել, համապատասխանել, ներդաշնակ լինել ◆ Նրանք դաշնում են հոգեբուխ ձայնով։ (Վաղարշակ Նորենց)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս համապատասխանել
  2. ներդաշնակել
  3. երգակցել, ձայնակցել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]