դառիճ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դա•ռիճ
- վայրի խնձոր, որ սովորաբար լինում է մանր՝ տտիպ ու թթու ◆ Դառինչ, խնձոր վայրի է, որ դառն, և է որ թթու, զոր կտրյալ․․․ չորացուցանեն և արկանեն ի կերակուր՝ ի տեղի լիմոնի։ Ալշ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։