դավանաբանական աստվածաբանություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dɑvɑnɑbɑnɑkɑn ɑstvɑt͡sɑbɑnutʰˈjun]

վանկեր՝ դա•վա•նա•բա•նա•կան աստ•վա•ծա•բա•նութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

  1. քրիստոնեական աստվածաբանության համակարգի կարևորագույն բաղկացուցիչ մասերից մեկը, որը հիմնավորում է դավանաբանության հիմնական դրույթների իսկությունը


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։