դավթադեմ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ դավ•թա•դեմ 

Ածական

  1. (նորբ․) հայ ժողովրդական էպոսի հերոս Դավթի կերպարանքով՝ դեմքով ◆ Իսկ նա կին չէր, ոչ, այլ Մայր-Հայաստան, որի սրբազան ու տաք արգանդում Մի լույս մանուկ էր սկսում խաղալ, Մի վահագնակերտ-դավթադեմ տղա։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]