դավիդարաբոտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դա•վի•դա•րա•բոտ 

  1. Թբիլիսի՝ կռվի՝ վեճի նյութ հանդիսացող, կռիվ՝ վեճ պարունակող ◆ Ասինք կաթղոսական խնդիրներն էլ պակաս շարոտ ու դավիդարաբոտ չին։ (Խաթաբալա) ◆ Սրա վրեն էլ վուր էս դավիդարաբոտ կաթղկոսութինն էլ ավելացնենք, տակն էլ ինչ կու մնա։ (Խաթաբալա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։