դարադուրան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դա•րա•դու•րան 

  1. Նոր Ջուղա՝ սար ու ձոր ընկնող, թափառական ◆ Դրանց էդ դարադուրան տղեն նորից երևացել է։ ԳՏՍ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։