դարզ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դարզ 

  1. Հավարիկ՝
  2. Արտից հնձվածը, որ խրձերով հավաքում են կալի շուրջը։
  3. Դարս, ծալ
  4. Ճեղք, արանք։ ◆ Խոնավ տեղերում, աղյուսների դարզերում պապուկ է լինում։

Մետաղի վրա երկարությամբ ընկած անհարթություն։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Դարզերն առնել, շարվող պատի քարերի միջև եղած ճեղքերը շաղախով ծածկել։

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։