դափ-դարդակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դափ-•դա•տարկ 

  1. Արարատյան, Կարին, Ջավախք՝ բոլորովին դատարկ, ձեռնունայն, դատարկաձեռն ◆ Դափ-դատարկ տանից դուրս արեց։ ՏՆՀ ◆ Դափ ու դատարկ մինչի բուկը պարտքի մեջ խեղդված մե աղայիմ ճորտ է դարձել։ ՀԺՀՔ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։