դգալիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դ[ը]•գա•լիկ 

  1. Պոլիս, Զեյթուն՝ Շատ քիչ, մի գդալի չափով։ ◆ Դգալիկ մը եղ տուր ինծի։ (Հրաչյա Աճառյան)
  2. Խարբերդ՝ խմորեղենի տեսակ, որ պատրաստում են ձուն ու ալյուրը իրար հետ հարելով և եռացող յուղի մեջ գդալ-գդալ լցնելով։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։