Jump to content

դգալուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դ(ը)•գա•լուկ 

  1. Պոլիս, Պարտիզակ, Խարբերդ, Բալու՝ ուրիշի կերածից մնացած, թերմացք ◆ Ես անոր դգալուկը չեմ ուտեր։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դ(ը)•գա•լուկ 

  1. Պոլիս, Պարտիզակ, Խարբերդ, Բալու, Արաբկիր՝ ջրային որդ, որ մեծանալով դառնում է շերեփուկ, ապա՝ գորտ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։