դեդուկցիա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ դե•դուկ•ցի•ա 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

< дедукция < լատ․ deductio բխեցում

Գոյական

  1. արտածում՝ ընդհանուրից դեպի մասնավորին ընթացող տրամաբանական մտահանգում․ այդ առումով այն հակադրվում է ինդուկցիային
  2. կշռադատության հիմնական եղանակներից և հետազոտության մեթոդներից մեկը
  3. (տնտգ․) դատողությունների շղթա՝ խորհրդածությունից մինչև եզրակացությունները, դատողության մեթոդ, որի օգնությամբ վարկածի (ենթադրությունների) ճշտությունն ստուգվում է դրանից բխող հետևությունները իրական տնտեսական փաստերի հետ համեմատելու ճանապարհով

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. մասնահանգում
  2. տե՛ս արտածություն, արտածում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։
  • Կիրակոսյան Գրիգոր, Ղուշչյան Համազ, Տիգրանյան Իշխան, Տնտեսագիտական բացատրական բառարան (Ամարաս), Երևան, 1999 — 464 էջ։