դեյոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դե•յոր 

  1. Կարին՝ մինչև ◆ Դեյոր մէր գէղը ճամփուն ծառեր էին տնկած։ (Ձեռագիր) ◆ Տնեցիներն ու դըրգըցները էգան տեյ գեղին ծերը։ (Ձեռագիր) ◆ Դէյոր գարունը քա, ձուն կը հալի։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։