դեսպակակիր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ դես•պա•կա•կիր 

Գոյական


  1. (նորբ․) դեսպակ՝պատգարակ կրող ◆ Նա բաղթազարին տարավ այն գինետներից մեկը, որտեղ հավաքվում էին կեռաբեռնակիրները, դեսպակակիրներն ու անառակ կանայք։ Թրգմ․

Աղբյուրներ[խմբագրել]