դընգդընգ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դընգ•դընգ 

  1. Թբիլիսի՝ Սրտի խփոց ◆ Ինչ դամբ է, էնղադա գցեցի, էլի սաղ սալամաթ է մնացի...էն վուր գցում իս ու ինչրու դուս քաշիլը սիրտդ՝ դընգդընգ, կոսիս թե մահ ու կինքըտ պիտի բաժնիս։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։