դժբախտակից
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [dʒbɑχtɑˈkit͡sʰ]
վանկեր՝ դըժ•բախ•տա•կից
Բառակազմություն[խմբագրել]
Գոյական
- (նորբ․)միևնույն դժբախտությանը հանդիպած, բախտակից ◆ Ինձ այս երկրում ապրելը, ինչպես և իմ դժբախտակից հայրենակիցների մեծամասնությանը, վաղուց ի վեր ձանձրացրել է...:
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։