դժոխաթուրվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [dʒɔχɑtʰuɾˈvɛl]

վանկեր՝ դ(ը)•ժո•խա•թուր•վել 

Բայ

  1. (նորբ․) դժոխքի թրով կտրվել ◆ Դժոխաթուրվեց՝ «Կտրե՜ք (մեզ ահ է հանճարը հայի) բոլոր գլուխներն հայոց հիդրայի»։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ[խմբագրել]