դժոխալաթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ դ(ը)•ժո•խա•լաթ 

Գոյական

  1. (նորբ․) (փխբ․) իբր Թալեաթ, Էնվեր և Ջեմալ փաշաները դժոխքի լաթեր ◆ Եռասուլթանը խոլ կրկնեց ահեղ իր հրամանը Դժոխալաթի՝ Էնվեր, Թալեաթի, Ջեմալի բերնով։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ[խմբագրել]