դիաբեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ դի•ա•բեր 

Ածական

  1. (նորբ․) դիակներ բերող ◆ Որ գեթ մի գիշեր սիրտս հովանա, Չգոռաս, ինչպես ծովակն իմ Վանա, Ինչպես Տիգրիսն էլ հայոց դիաբեր Ո՞նց պատմաբանեմ ջեզ համար, ազգեր։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ[խմբագրել]