դիար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դի•ար 

  1. Թբիլիսի, Կարին, Շիրակ, Բասեն՝ երկիր, քաղաք, գավառ և այլն։ ◆ Հինդու դիարեմեն էկած ղալամքարիս , գովելի։ (Սայաթ-Նովա) ◆  Դիար, դիար կորել եմ՝ Յարոջմենեն ջորեր եմ։ Ահ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։