դիդախե
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [didɑˈχɛ]
վանկեր՝ դի•դա•խե
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]- հուն.`didache- խրատ, հորդոր
Գոյական
- լրիվ անվանումը` «Տասներկու առաքյալների ուսմունք», վաղ քրիստոնեական պարականոն ստեղծագործություն, որը գրվել է առաջին դարի վերջին, II դ. սկզբին
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Յու․ Ա․ Բախնիկին, Մ․ Ս․ Բելենկի, Ա․ Վ․ Բելով և ուրիշ․։ Մ․ Պ․ Նովիկովի խմբ․, Աթեիստի գրպանի բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1983 — 308 էջ։