դիդար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

Դասական ուղղագրութեամբ՝ դիդար

վանկեր՝ դի•դար 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Միջնորդավորված փոխառություն պարսկերենից․ հմմտ. թուրքերեն didar, օսմաներեն և պարսկերեն ديدار (dīdār),

Գոյական

  1. Տրապիզոն՝ տեսք, կերպարանք, դեմք ◆ Դիդարիտ կարոտ մնացի։ (Սայաթ-Նովա) ◆ Տեսնողին Մեջլում կը շինիս, Լեյլու դիդարի նման իս։ (Սայաթ-Նովա)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։