Jump to content

դիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դիլ 

  1. տե՛ս դել (2)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. դիլ ասել, խոսել
  2. դիլ ու մայիլ լինել, ապշել, զարմանալ ◆ Իդա քսան տարի թոռչութեն կէնիմ, հմլա խորոտիկ ձուկ իմ թոռ չընգեր է... Հմլա դիլ ու մայիլ էղեր իմ: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
  1. Սասուն՝ լիլ
  2. (փխբ․) որբ, անտեր-անտիրական մարդ

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։