դինջանալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դին•ջա•նալ
- Մեղրի՝ հանգստանալ ◆ Էդոնք հիջան էդտեղ, նստամ հաց կերան, քիչմ դինջացան։ ՀժՀք ◆ Ջուղաբը չուչուստ իմաց անիս, էլ չեմ դնջանա։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Սայաթ-Նովան վու՞նց դընջանա, աչկիրըտ օսկե փընջան ա։ (Սայաթ-Նովա)
- մեռնել ◆ Սերն ու ծնողական գութը ջիգյարումս ես դինջանալյի, էթըմին ո՞վ պահեր։ (Խաչատուր Աբովյան)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։