Jump to content

դիպուկի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դի•պու•կի 

  1. Խոտուրջուր՝ հարմար, համապատասխան ◆ Մանչն ու աղջիկ իրար լավ դիպուկի էին։ Մհ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։