դիսֆունկցիա

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [disfuŋkt͡sʰˈjɑ]

վանկեր՝ դիս•ֆունկ•ցի•ա 

Ստուգաբանություն

< дисфункция < դիս․․․ + լատ․ functio

Գոյական

1. (կենս․) որևէ օրգանի, համակարգի գործունեության խախտում՝ հատկապես որակական բնույթի
2. (հատուկ կրթ․) օրգանիզմի կամ մարմնի որևէ մասի ֆունկցիոնալ խանգարում

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝ dysfunction

Աղբյուրներ

• Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
• Հովհաննես Մակարյան, Կիմ Աբելյան, Անասնաբուժական կլինիկական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Ստամպա», 2002 — 256 էջ։
• Զաքարյան Ս․, «Հատուկ կրթության» հասկացությունների անգլերեն-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2007 — 56 էջ։