դլուզ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դ(ը)•լուզ
- Վան, Մոկս, Շատախ՝ փոքրիկ կճուտ, բղուղ ◆ Դլուզ մը մեղր պահի ձմռան։ (Ձեռագիր)
- փոքրիկ կավե պուլիկ նեղ ճեղքով, որի մեջ դրամ են գցում պահելու՝ կուտակելու համար ◆ Դլուզ ոսկին, կարմիր ջորին, մեռնի կին, առնի քենի։ (Գ․Շերենց) ◆ Ոսկի դլուզ վեր դարին, կզըղզըղա հազար բարին։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։