դմշկիլ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դ(ը)մ•շ(ը)•կիլ 

  1. Նոր Ջուղա, Մուշ՝ ձեռքով հրել՝ բոթել ◆ Կը զարկի կ՛ըռըկի կը զարկի խանդութ խաթունին, դմշկլի դեն։ Սասնա ծռեր ◆ Տավթի աշկեր էրուն պըռնից, խասավ ըզ կոզբայդնին դըմըշկլից դեն, կոտ խըլից անու ծեռնից ու բոռաց։ Սասնա ծռեր
  2. Նոր Ջուղա՝ թեթևակ ծեծել ◆ Էդ անպիտանին մի քիչ դմշկլեցի, բայց սիրտս մռմռաց։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։