դնգլե

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դ(ը)ն•գ(ը)•լե 

  1. Ղարաբաղ՝ մի տեսակ խախ. խաղում են մի քանի հոգի. հերթով նետում են իրենց ձեռքի փայտե ձողը, այնպես, որ հաջորդաբար ծայրերը գետնին կպչելով ձողը առաջ է գնում և որինը շատ տարածություն է անցնում, նա էլ խաղը շահում է մինչև այն տեղը, ուր ընկած է փայտը

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։