դողո

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դո•ղո 

  1. Հաճն՝ երեխա։
  2. Արծիվ։

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։