դով
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դով
- երևակայական հրեշ (հեքիաթներում), դև ◆ Դովերը հորսատեղեն գյոս ըն սանելի, վեր ըտե մի տղա կա։ (Ռուբեն Բաղրամյան)
- հսկա
Արտահայտություններ
[խմբագրել]դով2
[խմբագրել]- Նոր Ջուղա՝ հերթ ◆ Ձեր խաղը վերջացրիք, հիմա մեր դովն է։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- Դով տալ կաղնել - Ղրբ հսկայի նման դիմադրել
- դով վերցնել - Նջ ընթացքը արագացնել ◆ Մեքենան դով վերցրեց, հազիվ կարողացա պահել։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
- ջղայնանալ ◆ Մեր պապեն դով է վերցրել, մի խոսաք, թողեք հանդարտվի։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։