դով

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դով 

  1. երևակայական հրեշ (հեքիաթներում), դև ◆ Դովերը հորսատեղեն գյոս ըն սանելի, վեր ըտե մի տղա կա։ (Ռուբեն Բաղրամյան)
  2. հսկա

Արտահայտություններ[խմբագրել]

դով2[խմբագրել]

  1. Նոր Ջուղա՝ հերթ ◆ Ձեր խաղը վերջացրիք, հիմա մեր դովն է։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Դով տալ կաղնել - Ղրբ հսկայի նման դիմադրել
  2. դով վերցնել - Նջ ընթացքը արագացնել ◆ Մեքենան դով վերցրեց, հազիվ կարողացա պահել։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)
    1. ջղայնանալ ◆ Մեր պապեն դով է վերցրել, մի խոսաք, թողեք հանդարտվի։ (Վաղարշակ Տեր-Սուքիասյան)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։