Jump to content

դովթալաբ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դով•թա•լաբ 

  1. Արարատյան՝ Մեկի հանձնարարությունն ու պահանջը անհապաղ կատարող , շուտ օգնության հասնող , պատրաստակամ ։ ◆ Դովթալաբ գզիրը էլ սիլա միլին մտիկ չտվեց , ղաստ արեց , օր իր ծուռը դզի ։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Մեկին տասը դովթալաբ տալիս էի ու ուրիշ երկրի կերակուրը , խմիչքը թանկ բանկ առնում ։ (Խաչատուր Աբովյան)
  2. Գլխապատառ , շտապով ։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։