դովթալաբ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դով•թա•լաբ
- Արարատյան՝ Մեկի հանձնարարությունն ու պահանջը անհապաղ կատարող , շուտ օգնության հասնող , պատրաստակամ ։ ◆ Դովթալաբ գզիրը էլ սիլա միլին մտիկ չտվեց , ղաստ արեց , օր իր ծուռը դզի ։ (Խաչատուր Աբովյան) ◆ Մեկին տասը դովթալաբ տալիս էի ու ուրիշ երկրի կերակուրը , խմիչքը թանկ բանկ առնում ։ (Խաչատուր Աբովյան)
- Գլխապատառ , շտապով ։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։