դուզան
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ դու•զան
- Կարին, Համշեն՝ կանոնավոր, կարգին ◆ Մեր գերծը աս տարի դուզան է։ (Ձեռագիր)
- հարմարություն, սարք ◆ Ըճապ էտ աղքատ մարդ ինչ դյուզան ունի, որ էտենց բաներ է շինում։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։