դուղա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դու•ղա 

  1. Մոկս, Խիզան՝ Գործ է ածվում կապակցության մեջ։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դու•ղա 

  1. Նոր Ջուղա՝ ◆ Դուղա անել, Աղոթք անել, աղոթել։ Ղուղա թրին աստծուն, լցրին, խնդիրք էրին, աստված լսավ, անջրիվ թաբըցուց սահրինջիքիր լցվան։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Լաճ կասա․- էյ մամիկ,աստված քե աղեկութեն էնա կ՞էհա բերա բեռ մի ոսկի, մեկ արծաթե կը տա պառվուն, դե կե, կսա, ծի դուղա էրա։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։