դրգյալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դ(ը)ր•գյալ 

  1. Թբիլիսի՝
    1. բարձրաբերձ, բարձր ◆ Դրգյալ սարիր (Գարեգին Սևունց)
    2. ընդարձակ, լայնարձակ ◆ Քսան հոքի ավել կուլեինք էն ղրգյալ դարբըսումը։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։