դրուստ-դրուստ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դ(ը)րուստ•դ(ը)•րուստ 

  1. Թբիլիսի՝
    1. ճիշտ, ճշմարիտ կերպով, ճիշտուճիշտ ◆ Վու՞ր օրենքն ինք դրուստ֊դրուստ կատարում։ (Գարեգին Սևունց)
    2. ազնվորեն, անկեղծորեն ◆ Միր միտկը դրուստ֊դրուստ հայտնինք։ (Գարեգին Սևունց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։