Jump to content

դրստություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ դըրս•տու•թյուն 

  1. Թբիլիսի՝ ճշտություն։
  2. (փխբ) Ազնվություն, ուղղամտություն։ ◆ Ինչ զին արի ինձ իմ դրուստութենի համար։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Քու դրստութինը դիփունքը գիդին։ (Գարեգին Սևունց)

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։