եխալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ե•խալ• 

  1. Սեբաստիա, Ակն, Մուշ, Ղարաբաղ՝ Լայնաբերան փոքր բղուղ (յուղի , պանրի և այլն ) ։◆ Կճիկները , էխելները , փարչերը փշուր–փշուր ըրին ։ (Հակոբ Մնձուրի)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։