եղեղեն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ե•ղե•ղեն 

  1. Սեբաստիա, Խոտուրջուր, Մուշ՝ էղեղեն
  2. Դերսիմ, Քղի՝
    1. յուղեղն, յուղի տեսակներ
    2. յուղով եփած, պատրաստած ուտելիք (խմորեղեն, ճաշ և այլն) ◆ Մայրն ուտա եղեղեն, տղեն ըլնի հրեղեն։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։