եղըն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ˈjɛʁən]
եղըն 1[խմբագրել]
վանկեր՝ ե•ղ(ը)ն
- Կարին՝ հնձած խոտի կամ օրանի բուլուլներից հավաքած դեզ, որ հավասար է մեկ սայլի
Արտահայտություններ[խմբագրել]
եղըն 2[խմբագրել]
- Համշեն՝ դեռահաս կաթնահամ ցորեն՝ գարին հասկի մեջ ◆ Երբ հնձելու մոտ կըլինի (ցորենը), բայց դեռ դալար է՝ կանվանվի եղիկ: Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Փաղցնում էին քաղած ցորեն ու գարի։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
- այդպիսի ցորենի աղանձը ◆ Խոխեքը շատ սիրում են հեղին, ամա որ ցորենը հասնում ա, պնդանում, չորանում, էլ հեղի չեն անում, հնձում են։ Չոբ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։