եղըն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [ˈjɛʁən]
եղըն 1
[խմբագրել]վանկեր՝ ե•ղ(ը)ն
- Կարին՝ հնձած խոտի կամ օրանի բուլուլներից հավաքած դեզ, որ հավասար է մեկ սայլի
Արտահայտություններ
[խմբագրել]եղըն 2
[խմբագրել]- Համշեն՝ դեռահաս կաթնահամ ցորեն՝ գարին հասկի մեջ ◆ Երբ հնձելու մոտ կըլինի (ցորենը), բայց դեռ դալար է՝ կանվանվի եղիկ: Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Փաղցնում էին քաղած ցորեն ու գարի։ (Էմինեան ազգագրական ժողովածու)
- այդպիսի ցորենի աղանձը ◆ Խոխեքը շատ սիրում են հեղին, ամա որ ցորենը հասնում ա, պնդանում, չորանում, էլ հեղի չեն անում, հնձում են։ Չոբ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։