եղյամաճյուղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [jɛʁjɑmɑt͡ʃˈjuʁ]

վանկեր՝ եղ•յա•մա•ճյուղ 

Ածական

  1. (նորբ․) եղյամով պատված ճյուղերով ◆ Արդեն առավոտի տակ եղյամաճյուղ անտառ էիր՝ մենավոր, ցուրտ։ Վ․ Այվազյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]