ենթադասություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [jɛntʰɑdɑsutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ենթադասութիւն

վանկեր՝ են•թա•դա•սու•թյուն 

Գոյական

1. ենթադասեր ունենալը, ենթադասերի բաժանվելը ◆ Կառուցվածքային վերլուծության մեթոդը…լեզվական կառուցվածքները դիտում է որպես ենթադասությամբ իրար վրա բարձրացող տարբեր մակարդակի համակարգերի ամբողջություն։ (Դասագիրք)
2. ենթադաս՝ ստորադաս լինելը
3. ստորակարգություն

Հոմանիշներ

1. տե՛ս ստորակարգություն
2. տե՛ս ստորադասություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։