եռկծալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ եռ•կ(ը)•ծալ
- երերալ ◆ (Խաթմամեն) անթրոց կառնի թոնիր կխառնի, խաճէրկթին կտեպնի, պուտուկ, ճլորներ, կեռկծան, շուռ կառնեն կինեն թոներ։ ԱՏՍ
- շարժվեր ◆ Ծի տարան տրին մեկ ծռտոտ խավնոցիմ պես նեղ տեղմ, եռկծալու տեղ չկա, կայնի ոտաց վրա։ ԱՏՍ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։