եռկծալ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ եռ•կ(ը)•ծալ
- երերալ ◆ (Խաթմամեն) անթրոց կառնի թոնիր կխառնի, խաճէրկթին կտեպնի, պուտուկ, ճլորներ, կեռկծան, շուռ կառնեն կինեն թոներ։ ԱՏՍ
- շարժվեր ◆ Ծի տարան տրին մեկ ծռտոտ խավնոցիմ պես նեղ տեղմ, եռկծալու տեղ չկա, կայնի ոտաց վրա։ ԱՏՍ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։