Jump to content

եսավայելք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ ե•սա•վա•յելք 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) (բնստ․) նեղ, անձնական վայելք, անձնական վայելք փնտրող ◆ Օ՜հ, ձեզ՝ գինին ու կինը՝ եսավայելք այս կյանքում։ Հովհաննես Շիրազ

Աղբյուրներ[խմբագրել]