եսավայելք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛsɑvɑˈjɛlkʰ]
վանկեր՝ ե•սա•վա•յելք
Բառակազմություն
[խմբագրել]Ածական
- (նորբ․) (բնստ․) նեղ, անձնական վայելք, անձնական վայելք փնտրող ◆ Օ՜հ, ձեզ՝ գինին ու կինը՝ եսավայելք այս կյանքում։ Հովհաննես Շիրազ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։