եսիմ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛˈsim]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ եսիմ
վանկեր՝ ե·սիմ
Վերաբերական
[խմբագրել]- ես ի՞նչ իմանամ, չգիտեմ, ո՞վ գիտե[1]։ Կրճատված «ես ի՞նչ գիտեմ»-ից կամ «ես հիմ»-ից (իբրև պատասխան մի հարցի)։ ◆ Եղբայրդ ու՞ր է, - Ես ի՞մ:(ժղ․)[2]: ◆ Եսիմ՝ ինչ են շինում ձորումը։ (Ակսել Բակունց)
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել]- ↑ Էդուարդ Բագրատի Աղայան (1976). Արդի հայերենի բացատրական բառարան. Երևան: «Հայաստան» Հրատարակչություն. էջ. 332. http://www.nayiri.com/imagedDictionaryBrowser.jsp?dictionaryId=24&pageNumber=348.
- ↑ Ստեփան Մալխասեանց (1944). Հայերէն Բացատրական Բառարան. Երևան: Հայկական ՍՍՌ Պետական Հրատարակչություն. էջ. 568. http://www.nayiri.com/imagedDictionaryBrowser.jsp?dictionaryId=6&pageNumber=591.
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։