ետաճ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [jɛˈtɑt͡ʃ]
վանկեր՝ ե•տաճ
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) ետ աճելը, հետադիմելը, դրական նվաճումների կորուստը ◆ Եվ հենց այս է նորին գերազանցության «ապազգայնացումը»։ ◆ Այսինքն՝ ետաճը ժողովրդի և ապա ամբոխի կարգավիճակ։ Լրագիր (թերթ) ◆ Այս պարագայում ժամանակի հետ անխուսափելիորեն սկսվում է մասնագիտական ետաճը։ Լրագիր (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։