ետինք

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ե•տինք 

1. Արարատյան, Սեբաստիա, Խարբերդ, Մուշ, Բալու, Բաղեշ՝ էտինք։ 1. Իրիկնադեմ, իրիկնապահ։ Ետինք, իրիկնապահ (ԷԱԺ)։ ◆ Էտինքը վրա չը հասած տունը ըլլաք։ (Հ․Տեր-Հակոբյան) ◆ Էտինքվան մարդը գուքա տուն, կաշե օր կնիկը չկա։ (Երվանդ Լալայան)
2. Մալաթիա՝ թուրքերի իրիկնաժամի աղոթքը։ 3. Կարին՝ ոչխարների երեկոյան կիթը։

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։