ետքնա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ետ•ք(ը)•նա 

  1. Ջավախք՝ վերջում ◆ Ասոն աստեղ կուտեն, խմեն կը, ետքնա քարիմ տակ մեկ֊մեկ նշան դնեն կը ու իրարու խոսք կուտան, օր ետ դառնալներուն անպատճառ գան ադ տեղը։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։