Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ եր•ա•զու•նակ

Ստուգաբանություն

երազելու հակում ունեցող, երազանքների անձնատուր եղող (բնստ․)
երազներով՝ երազանքով ասգորված՝ համակված՝ երազներով՝ տենչանքներով լի ◆ Աղջիկն է ան անուրջիս, երազունակ ու փաղփուն հոգին կանգնած է առջիս։ (Միսաք Մեծարենց)

տե՛ս երազային
անրջային, երազական, անրջական, երազատիպ, երազալի, երազե, երազունակ, երազանուշ, անրջավոր (երազին հատուկ)
երազուն, երազկոտ, եթերային (երազ պարունակող՝ արտահայտող)
տե՛ս տենչալի

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։