երաստան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ե•րաս•տան 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *prōk՛to- «հետույք» ձևից. հմմտ. հունարեն πρωκτός՝ «հետույք, հետանցք» (հայ-հունական զուգաբանություն)։

Գոյական

  1. նստելատեղ, նստուկ ◆ Նա թամբի վրա պինդ չի նստում, երաստանը միշտ բարձր է պահում։ Ստեփան Զորյան ◆ Եվ զիստերն իր սարսռագեղ գեր երաստան շամբույշ։ (Դանիել Վարուժան)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. նստուկ
  2. գավակ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]